Månen reiser i havet sin veldige sokkel av sølv
Ein motorbåt dunkar tillhavs med glitrandre spor og er borte

Månen blir vaskar tillands av havet som brusar så vide
Blir klaska og klaska til skum mot
verdens mørkt sovande forberg

Nei, inga lampe er tent
så i natt kan vi høre
Havet omarme alt land med
sitt bulder av lysande brenning

Lysglimt frå fjerne fyr slår
inn i var søvn, og det øde
Ropet frå tåkebøyer mot skip som går
oss forbi langt Ute i leden

Så vide som havet vandrar
vandrar mitt hjarta i natt
Måkende vender mot land
skip seiler i månens spenn
Og fjernare skip

Gar i mørkt frådande hav med berre
sitt kjølspor av moreldstrøm
Som smuldrande streng til et fjernt kontinent
havdøgn
På havdøgn bak